Esther 9

1و در روز سیزدهمماهدوازدهمكهماهآذارباشد، هنگامیكهنزدیكشد كهحكمو فرمانپادشاهرا جاریسازند و دشمنانیهود منتظر میبودند كهبر ایشاناستیلا یابند، اینهمهبرعكسشد كهیهودیانبر دشمنانخویشاستیلا یافتند. 2و یهودیاندر شهرهایخود در همهولایتهایاَخْشُورُشپادشاهجمعشدند تا بر آنانیكهقصد اذیتایشانداشتند، دستبیندازند؛ و كسیبا ایشانمقاومتننمود زیرا كهترسایشانبر همهقومها مستولیشدهبود.

3و جمیعرؤسایولایتها و امیرانو والیانو عاملانپادشاه، یهودیانرا اعانتكردند زیرا كهترسمُرْدِخایبر ایشانمستولیشدهبود، 4چونكهمُرْدِخایدر خانهپادشاهمعظّمشدهبود و آوازهاو در جمیعولایتها شایعگردیدهو اینمردخایآناً فآناً بزرگتر میشد. 5پسیهودیانجمیعدشمنانخود را بهدمشمشیر زده، كشتند و هلاككردند و با ایشانهرچهخواستند، بهعملآوردند.

6و یهودیاندر دارالسّلطنهشُوشَنپانصد نفر را بهقتلرسانیده، هلاككردند. 7و فَرْشَنْداطا و دَلْفُونو اَسْفاتا، 8و فُوراتا و اَدَلْیا و اَریداتا، 9و فَرْمَشْتا و اَریسایو اَرِیدایو یزاتا، 10یعنیدهپسر هامانبنهمداتای، دشمنیهود را كشتند، لیكندستخود را بهتاراجنگشادند.

11در آنروز، عدد آنانیرا كهدر دارالسّلطنهشُوشَنكشتهشدند بهحضور پادشاهعرضهداشتند. 12و پادشاهبهاِسْتَر ملكهگفتكه«یهودیاندر دارالسّلطنهشُوشَنپانصد نفر و دهپسر هامانرا كشتهو هلاككردهاند. پسدر سایر ولایتهایپادشاهچهكردهاند؟ حالمسؤولتو چیستكهبهتو دادهخواهد شد و دیگر چهدرخواستداریكهبرآوردهخواهد گردید؟»

13اِسْتَر گفت: «اگر پادشاهرا پسند آید، بهیهودیانیكهدر شُوشَنمیباشند، اجازتدادهشود كهفردا نیز مثلفرمانامروز عملنمایند و دهپسر هامانرا بردار بیاویزند.»

14و پادشاهفرمود كهچنینبشود و حكمدر شُوشَننافذ گردید و دهپسر هامانرا بهدار آویختند.

15و یهودیانیكهدر شُوشَنبودند، در روز چهاردهمماهآذار نیز جمعشده، سیصد نفر را در شُوشَنكشتند، لیكندستخود را بهتاراجنگشادند. 16و سایر یهودیانیكهدر ولایتهایپادشاهبودند جمعشده، برایجانهایخود مقاومتنمودند و چونهفتاد و هفتهزار نفر از مُبْغِضانخویشرا كشتهبودند، از دشمنانخود آرامییافتند. امّا دستخود را بهتاراجنگشادند.

17این، در روز سیزدهمماهآذار (واقعشد) و در روز چهاردهمماه، آرامییافتند و آنرا روز بزمو شادمانینگاهداشتند. 18و یهودیانیكهدرشُوشَنبودند، در سیزدهمو چهاردهمآنماهجمعشدند و در روز پانزدهمماهآرامییافتند و آنرا روز بزمو شادمانینگاهداشتند. 19بنابراین، یهودیانِ دهاتیكهدر دهاتبیحصار ساكنند، روز چهاردهمماهآذار را روز شادمانیو بزمو روز خوشنگاهمیدارند و هدایا براییكدیگر میفرستند.

20و مردخایاینمطالبرا نوشته، مكتوباترا نزد تمامییهودیانیكهدر همهولایتهایاَخْشُورُشپادشاهبودند، از نزدیكو دور فرستاد، 21تا بر ایشانفریضهایبگذارد كهروز چهاردهمو روز پانزدهمماهآذار را سالبهسالعید نگاهدارند. 22چونكهدر آنروزها، یهودیاناز دشمنانخود آرامییافتند و در آنماه، غمایشانبهشادیو ماتمایشانبهروز خوشمبدّلگردید. لهذا آنها را روزهایبزمو شادینگاهبدارند و هدایا براییكدیگر و بخششها برایفقیرانبفرستند.

23پسیهودیانآنچهرا كهخود بهعملنمودنآنشروعكردهبودند و آنچهرا كهمُرْدِخایبهایشاننوشتهبود، بر خود فریضهساختند. 24زیرا كههامانبنهمداتایاجاجی، دشمنتمامییهود، قصد هلاكنمودنیهودیانكردهو فور یعنیقرعهبرایهلاكتو تلفنمودنایشانانداختهبود. 25امّا چوناینامر بهسمعپادشاهرسید، مكتوباً حكمداد كهقصد بدیكهبراییهود اندیشیدهبود، بر سر خودشبرگردانیدهشود و او را با پسرانشبر دار كشیدند.

26از اینجهتآنروزها را از اسمِ فور، فوریمنامیدند، و موافقتمامیمطلباینمكتوباتوآنچهخود ایشاندر اینامر دیدهبودند و آنچهبر ایشانوارد آمدهبود،

27یهودیاناینرا فریضهساختند و آنرا بر ذِمّهخود و ذریتخویشو همهكسانیكهبهایشانملصقشوند، گرفتند كهتبدیلنشود و آندو روز را برحسبكتابتآنها و زمانمعینآنها سالبهسالنگاهدارند. 28و آنروزها را در همهطبقاتو قبایلو ولایتها و شهرها بیاد آورند و نگاهدارند و اینروزهایفُوریم، از میانیهود منسوخنشود و یادگاریآنها از ذریتایشاننابود نگردد.

29و اِسْتَر ملكه، دختر ابیحایلو مُرْدِخاییهودی، بهاقتدار تمامنوشتند تا اینمراسلهدوّمرا دربارهفوریمبرقرار نمایند. 30و مكتوبات، مشتملبر سخنانسلامتیو امنیتنزد جمیعیهودیانیكهدر صد و بیستو هفتولایتمملكتاَخْشُورُشبودند، فرستاد، 31تا ایندو روز فُوریمرا در زمانمعینآنها فریضهقرار دهند، چنانكهمُرْدِخاییهودیو اِسْتَر ملكهبر ایشانفریضهقرار دادند و ایشانآنرا بر ذمّهخود و ذریتخویشگرفتند، بهیادگاریایامروزهو تضرّعایشان.

32پسسنناینفوریم، بهفرماناِسْتَر فریضهشد و در كتابمرقومگردید.
Copyright information for PesOV